W Katyniu zginęli nie tylko wojskowi zawodowi żołnierze, ale także cywile, oficerowie rezerwy. Największą grupę stanowiła polska inteligencja, obejmująca lekarzy, prawników i nauczycieli, a także artystów i urzędników. Był to więcej niż cios w fundamenty polskiej armii. Zbrodnia katyńska była planem eksterminacji wymierzonym w elitę narodu polskiego.
Tak ogromne straty duchowe Polskiego narodu, są niemożliwe do wyrównania. Dotkliwe skutki kulturowe oraz moralne niniejszej okrutnej zbrodni są widoczne do dzisiaj.
Zaś skutkiem wykrycia zbrodni katyńskiej i żadań po stronie Polski, aby rozpoczęto niezależne śledztwo w sprawie, które miałoby być nadzorowane przez Międzynarodowy Czerwony Krzyż, doprowadziło do wypowiedzenia przez ZSRS stosunków dyplomatycznych Polsce.[1]
Już samo wejście do koalicji antyhitlerowskiej w 1941 r. znacząco zmniejszyło rolę Polski w tejże koalicji. W 1943 r. Polska dla Stalina i jego żądań terytorialnych była już niewiele liczącym się, lecz wciąż niewygodnym sojusznikiem. Z postawionymi żądaniami Polski w celu wyjaśnienia losów polskich oficerów, Stalin wysłał jednobrzmiące pisma do premiera Wielkiej Brytanii i prezydenta Stanów Zjednoczonych. Pisma mówiły o współpracy rządu RP z Niemcami przeciwko ZSRS oraz o wynikającej z zaistniałej sytuacji zapowiedzi zerwania polsko-sowieckich stosunków dyplomatycznych.
W nocy 1943 roku dnia 25 na 26 kwietnia Wiaczesław Mołotow wystosował notę do polskiego ambasadora Tadeusza Romera w Moskwie, w której uzasadnia decyzję dotyczącą rzekomej współpracy między Polską a Niemcami.
W nocie zapisano też, że „rząd polski nie uważał za stosowne zwrócić się do rządu sowieckiego z jakimkolwiek zapytaniem” w sprawie losów oficerów.[2]
Polski ambasador Tadeusz Romer odmówił przyjęcia wspomnianej wcześniej noty. Zaznaczył przy tym fakt o nieskuteczności wyjaśnienia losu Polskich oficerów. Tym samym związek Radziecki wykorzystał zbrodnię, by zerwać sojusz z niewygodnym sojusznikiem i sąsiadem, Polską. Pozwoliło to związki Sowieckiemu na postęp w procesie implementacji polityki sowietyzacji.
Gen. Władysław Sikorski był zdeterminowany, aby wyjaśnić sprawę Zbrodni Katyńskiej. Rząd Wielkiej Brytanii próbował wyciszyć sprawę mordu Polskich oficerów w Katyniu. Dokładne szczegóły rozmów premier Wielkiej Brytanii – Winston Churchill natychmiast przekazywał do Józefa Stalina.
Tym samym nie ma ku temu żadnych wątpliwości, że zachodni sojusznicy w 1943 roku doskonale zdawali sobie sprawę z faktu, iż za zbrodnią katyńską stali Sowieci. Wiedzieli o tym, że na wschodnich terenach Polski dokonano masowych deportacji i przygotowano marionetkowy rząd, który miał zastąpić Polskie władze. Obawiali się tym samym, że Józef Stalin podpiszę pakt pokojowy z Hitlerem, dlatego nic nie zrobili w sprawie zbrodni w Katyniu.
Warto wspomnieć, że Anglicy i Amerykanie nie reagowali na kłamstwa, ale dodatkowo często blokowali informacje, które były dowodem w sprawie.
W jednej z depesz do Stalina z 24 kwietnia 1943 roku Winston Churchill napisał:[3]
„Będziemy zdecydowanie sprzeciwiać się jakiemukolwiek „śledztwu” prowadzonemu przez Międzynarodowy Czerwony Krzyż lub wszelkie inne organizacje na terytorium podległym władzom niemieckim. Takie śledztwo byłoby oszustwem, a jego wnioski osiągnięto by poprzez terroryzm.„
04.07.1943 r. w katastrofie lotniczej zginął generał Władysław Sikorski. Wielu uznanych historyków jest przekonanych, że z rozkazu wydanego przez Stalina, z udziałem Wielkiej Brytanii.
Pod sam koniec drugiej wojny światowej zachodni sojusznicy, obawiali się zawarcia przez Sowietów pokoju z Niemcami i tym samym oddali na konferencji jałtańskiej Polskę Stalinowi.
Na koniec warto wspomnieć, że przez ostatnie dziesięciolecia władze ZSRS przekonywały, że Polaków zamordowali niemieccy faszyści.
Informacja
Wpis został stworzony w oparciu o artykuł pochodzący z serwisu bliskopolski.pl (link w sekcji „Źródła”). Dziękujemy serwisowi za jego czas poświęcony w tworzenie wartościowych treści edukacyjnych dot. Polskiej historii. Zachęcamy do zapoznania się z innymi artykułami w serwisie bliskopolski.pl.
Źródła i Inspiracja:
[1, 2, 3] – https://bliskopolski.pl/historia-polski/ii-wojna-swiatowa/zbrodnia-katynska/skutki/